ضریح اولاز جنس چوب با تسمه‌های فلزی و پوششی از صفحات طلا و نقره بود. این ضریح در زمان شاه طهماسب صفوی در سال ۹۵۷ هجری ساخته و بر روی صندوق چوبی مضجع منور نصب شد. در سال ۱۳۱۱ همزمان با تعویض صندوق به‏ دلیل فرسودگی پایه‎‌ها، ضریح نیز برچیده شد. پوشش طلا و نقره و جواهرات از چوب‎‌های مشبک ضریح جدا و به خزانه آستان‏قدس انتقال یافت. ضریح دوم، ضریحی فولادی و مرصع، معروف به ضریح نگین‏نشان بود. این ضریح در سال ۱۱۶۰ به دستور شاهرخ فرزند رضا‏قلی میرزا نوه نادرشاه ساخته و نصب شد. ضریح سوم، در عصر پادشاهی فتحعلی شاه قاجار از جنس فولاد ساخته شد. ضریح چهارم، ضریح ملمع یا ضریح طلا و نقره، معروف به شیر و شکر بود که پس از گذشت بیش از چهل سال از نصب آن، به دلایلی همچون فرسودگی و سست شدن پایه‎ها و ساختار ضریح و ساییدگی پوشش و روکش‎‌های نقره‎‏ای و طلایی، ساخت و نصب پنجمین ضریح در سال 1372 انجام شد.